MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVALILAR : Hazine - Orman Yönetimi - Ilısu Köyü Tüzel Kişiliği

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ..., katılan ... Yönetimi ve davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ..., 08.05.2007 tarihli dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği ... Köyünde bulunan yaklaşık iki parça taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının yararına oluştuğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre adına tescilini istemiştir. Hazine, 4721 sayılı Medenî Kanunun 713/6. maddesi uyarınca çekişmeli taşınmazın Hazine adına tapuya tescilini istemiştir.
Davanın devamı sırasında 15.09.2008 tarihinde genel arazi kadastrosu yapılmış olup, çekişmeli taşınmazlar ... ada ... ve ... parsel numarası ile senetsiz ve belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle tarla niteliği ile ... adına tesbit edilmiş, tutanaklar itiraz olmadığı yönündeki açıklama ile kesinleştirilmiştir.
Mahkemece, bu durum gözardı edilerek yargılamaya tescil davası olarak devam edilerek fen bilirkişi tarafından düzenlenen 30.4.2008 tarihli krokili raporda (A), (B) ve (C1) ile işaretlenen sırasıyla 1.519,77 m2, 13.002,26 m2 ve 2.355,45 m2 yüzölçümlü taşınmazların davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından temyiz edilmekle, uyulan Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 09/12/2009 gün ve 2009/16680 E - 18316 K sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: "Dairenin geri çevirme kararı üzerine tapu müdürlüğünce ... ada ... ve ...parsel sayılı taşınmazların kadastro tesbit tutanaklarının asılları davalı şerhi verilerek gönderildiğine göre, asliye hukuk mahkemesince dava dosyası 3402 sayılı Kanunun 27. maddesi uyarınca görevli ve yetkili kadastro mahkemesine aktarılması gerekirken, yetersiz inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. " denilerek mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra; dosya görevsizlik kararı verilerek kadastro mahkemesine devredildikten sonra kadastro mahkemesince davanın kabulüne, ... ada ... parsel ve ... ada ... parsel sayılı taşınmazların davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından, taşınmazın toprağının orman toprağı vasfında ve geçmişi orman olduğu gerekçesi ve davalı Hazine tarafından eksik inceleme ile karar verildiği gerekçesi ve re"sen incelenecek nedenlerle temyiz edilmekle, bu kez, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 19/02/2013 gün ve 2012/11406 E - 2013/1523 K sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: ""Mahkemece, yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; bila tarihli asliye hukuk mahkemesinde 11/01/2008 tarihli keşif sonrasında alınan orman bilirkişi kurulu raporunda çekişmeli taşınmazın (A), (B) ve (C) harfleri ile gösterilen kısımlarının orman sayılmayan yerlerden olduğu, (D) harfi ile gösterilen kısmının ise orman sayılan yerlerden olduğu belirtilmişken, 06/03/2012 tarihli orman bilirkişi raporunda taşınmazlardan (A) harfi ile gösterilen ... ada ... sayılı parselin orman sayılmayan, ... ada ... parselin (C1), (C2), (D), (E) ve (F) harfi ile gösterilen kısımlarının orman sayılan yerlerden olduğu açıklandıktan sonra, raporun sonuç bölümünde tüm bu tesbitler ışığında dava konusu parsellerin tamamının orman sayılmayan yerlerden olduğu bildirilerek, ilk orman bilirkişi kurul raporu ve kendi içinde çelişkiye düşülmüş, mahkemece bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeden karar verilmiştir. Çelişkili bilirkişi raporları ve eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulamaz denilerek yeniden üç orman yüksek mühendisi veya orman mühendisi, bir fen elemanı ve bir ziraat mühendisi aracılığıyla keşif yapılarak taşınmazların orman sayılan yerlerden olup olmadığının belirlenmesi"" gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra; davanın kısmen kabul kısmen reddine, ... İli, ... İlçesi, ... Köyünde kain ... ada ... parsel nolu taşınmazın tarla vasfı ile davacı ... oğlu ... adına tespit ve tesciline, ... ada ... parsel nolu taşınmazın içerisinde kalan fen bilirkişinin 16.04.2014 tarihli krokisinde (B) harfi gösterilen 9459,31 m2"lik kısmına ilişkin kadastro tespitinin iptaline, bu kısmın tarla vasfı ile aynı ada ve parsel numarası ile davacı ... oğlu ... adına tespit ve tesciline, (A) harfi ile belirtilen 11794,50 m2’lik kısma ilişkin asli müdahil Orman İdaresi yararına davanın kabulüne, bu kısma ilişkin kadastro tespitinin iptaline, bu kısmın orman vasfı ile aynı ada içerisinde son parsel numarası ile Maliye Hazinesi adına tespit ve tesciline, karar verilmiş hüküm davacı ... tarafından ... ada ... parselin (A) harfli bölümüne yönelik olarak, katılan ... Yönetimi ve davalı Hazine tarafından ise ... ada ... parsel ve ... ada ... parselin (B) bölümüne yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak uzman orman bilirkişi kurulu tarafından, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazlardan ... ada ... parselin (A) harfi ile gösterilen bölümünün orman sayılan , ... ada ... parselin tamamı ile ... ada ... parselin (B) harfi ile gösterilen bölümünün ise orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen davacı yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine ve gerçek kişiye ayrı ayrı yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 23/10/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.