Danıştay 4. Daire 2016/17033 Esas 2021/1176 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17033
Karar No : 2021/1176

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının ikinci el oto alım satımı nedeniyle ticari kazanç elde ettiğinden bahisle re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2011 yılı gelir vergisi, 2011/7-9, 10-12 dönemleri gelir geçici vergisi, 2011/8, 9, 10, 11 dönemlerine ilişkin katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 2011/8,9,10,11 dönemlerinde beş satış ve 2012/4,7,8 dönemlerinde de beş satış gerçekleştiği, 2012 yılındaki bu beş satıştan ikisinin 36 koltuklu otobüs olduğu ve 2013 döneminde de eşine bir adet araç satışı yaptığı dikkate alındığında davacının birbirini müteakip 2011, 2012 ve 2013 yıllarındaki araç satışlarında 213 sayılı Gelir Vergisi Kanununca ticari faaliyet için aranan devamlılık unsurunun mevcut olduğu ve dolayısıyla söz konusu motorlu araç alım satımlarının ticari faaliyet teşkil ettiği kanaatine varıldığı ancak davalı idare tarafından uyuşmazlığa konu olan motorlu araçların gerçek satış bedelleri tespit edilerek matrah tespit edilmesi gerekirken bu yönde herhangi bir araştırma yapılmaksızın sadece kasko değeri üzerinden matrah takdir edildiğinden dava konusu tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Gelir ve Kurumlar Vergisinin uygulanması bakımından, motorlu kara taşıtlarının satış bedelinin emsallerine göre bariz şekilde düşük beyan edilmesi halinde satış değerini belirlemede kasko bedelinden de yararlanılabileceği, davacının 2011, 2012 ve 2013 dönemlerinde ikinci el motorlu araç alım ve satım işiyle devamlı olarak ilgilendiği, bu dönemlere ait beyannamelerini vermediğinin tespit edildiği, dava konusu olayda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunun 3. maddesinin (B) bendinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, şu kadarki vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı hüküm altına alınmıştır.
Katma Değer Vergisi Kanunun 28. ve 36. maddelerinin verdiği yetkiye istinaden 30 Aralık 2007 tarih ve 26742 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi Oranlarının Tespitine İlişkin 24.12.2007 tarih ve 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 1. maddesinde; "Mal teslimleri ile hizmet ifalarına uygulanacak katma değer vergisi oranları;
a) Ekli listelerde yer alanlar hariç olmak üzere, vergiye tabi işlemler için, % 18
b) Ekli (I) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için, % 1
c) Ekli (II) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için, % 8 olarak tespit edilmiştir." hükmüne yer verilmiş, Kararın Ekli I sayılı Listesinin 9. maddesinde; aşağıda tanımları yapılan motorlu taşıtlardan yalnız "kullanılmış" olanlar, "Türk Gümrük Tarife Cetvelinin 87.03 pozisyonundaki binek otomobilleri ve esas itibariyle insan taşımak üzere imal edilmiş diğer motorlu taşıtlar (87.02 pozisyonuna girenler hariç) (steyşın vagonlar ve yarış arabaları dahil). [(Yalnız binek otomobilleri, steyşın vagonlar, yarış arabaları, arazi taşıtları, jipler, vb., motorlu karavanlar, elektrik, gaz, güneş enerjili vb. motorlu taşıtlar, "8703.10.11.00.00 özellikle kar üzerinde hareket etmek için dizayn edilmiş sıkıştırma ateşlemeli içten yanmalı pistonlu motorlu olanlar (dizel veya yarı dizel) veya kıvılcım ateşlemeli içten yanmalı pistonlu motorlu taşıtlar", "8703.10.18.00.00 diğerleri"] [Ambulanslar, mahkum taşımaya mahsus arabalar, para arabaları, cenaze arabaları, itfaiye öncü arabaları gibi özel amaçla yapılmış motorlu taşıtlar hariç.] (Katma Değer Vergisi Kanununun 30/b maddesine göre binek otomobillerinin alımında yüklenilen katma değer vergisini indirim hakkı bulunan mükelleflerin, bu araçları tesliminde bu Kararın 1 inci maddesinin (a) bendinde öngörülen vergi oranı uygulanır.) kuralı yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı tarafından 2009 ile 2013 yıllarında çok sayıda araç alış-satışı yaptığının tespiti üzerine adına mükellefiyet kaydı yapıldıktan sonra, satışı yapılan araçların satış bedelleri olarak kasko değerleriyle oto alım satımında rayiç olan % 2 komisyon bedeli hesaplanmış olup, bu bedel üzerine %18 katma değer vergisi oranı uygulanarak dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, davacının satışlarını ticari kazanç elde etmek amacıyla yapılmadığını iddia ederek iş bu davayı açtığı görülmektedir.
Olayda, ilgili dönemde satışı yapılan ihtilaf konusu araçlar yönünden, davacının anılan dönemde çok sayıda araç alım satımı yaptığı ve alıcılara tümüyle ulaşmanın somut olayda mümkün olamayacağı bu durumda gerçek veya gerçeğe en yakın şekilde matrah tespiti yoluna gidilmesi amacıyla, söz konusu araçların kasko bedellerinin dikkate alınmasının, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uygun ve olayın özelliğine göre normal ve mutad kabul edilmesi gereken nitelikte bir ispatlama yöntemi olduğu, aksini ispat yükünün söz gelimi satılan kaza geçiren bir araç ise kasko bedelinin de altında satıldığı gibi bir iddiası varsa, araçların gerçek satış bedeli konusunda kasko bedeli dışında bir bedelle satışının yapıldığı hususunda davacı tarafından iddiasını ispata yönelik herhangi bir karşı delil de sunarak iddiasını ispat yükü altında olup bu yönde bir bilgi ve belge sunulmadığı görülmüştür.
Bu itibarla, davalı idarece söz konusu satışı yapılan araçlar için gereken araştırmanın yapılarak kasko değerinin somut olarak belirlenmesi, ispat yükü üzerine düşen davacı tarafından satışı yapılan ikinci el otomobillere ilişkin olarak beyanda bulunulmamış olması nedeniyle, Takdir Komisyonunca kasko değerleri dikkate alınmak suretiyle üzerine % 2 oranında komisyon bedeli eklenerek yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık görülmemiştir.
Öte yandan, söz konusu bedel üzerine %18 katma değer vergisi oranı uygulandığı görülmüş olup, mahkemece tarhiyata konu araçlara ilişkin matrahın ve vergi oranlarının hesaplanmasının doğru belirlenip belirlenmediği, 30/12/2007 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanıp yürürlüğe giren 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca 2. el araçların satışlarında katma değer vergisi oranları dikkate alınarak yeniden bir karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmakla, Vergi Mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi