Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15610 Esas 2014/6886 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
15.02.1939 tarih ve 43/28 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da vurgulandığı üzere, kamu davasına katılma hakkına sahip olan ve usulüne uygun bir biçimde yaptığı istemle başvurmuş olan kişinin, duruşmanın sonuna kadar hazır bulunarak taleplerinin tutanağa geçirildiği ve gösterdiği delillerinin dinlenildiği takdirde davaya katılma isteminin eylemli olarak kabul edilmiş sayılacağı, bu nedenle davaya katılma istemi hakkında mahkemece verilmiş açık bir karar olmamakla birlikte tutanaklara katılan ve vekili olarak yazılmış olması karşısında, katılmadan kaynaklanan hakların kullanımına engel olmayacağı anlaşılmakla, müşteki yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğine yönelik tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş,
TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirle hareket ettiği mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen 1 yıl 4 aydan ibaret uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin olayda ..."in yaralanmadığına ve kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.