MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK" nın 155/2, 62, 52/2-4, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan şirkete ait ... mağazası...şubesinde mağaza müdürü olarak çalıştığı, gün sonunda kasadan teslim aldığı paraları ertesi gün şirket bankada bulunan şirket hesabına yatırdığı, 03.09.2011 - 16.10.2011 tarihleri arasında yazar kasadan alınan gün sonu çıktısı ile bankaya yatırdığı miktarlar arasında farklılıklar olduğu, sanığın bu dönemde toplam 3.200 TL parayı bankaya yatırmayarak uhdesinde tuttuğunun iddia edildiği olayda sanığın eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin soyut beyanlar dışında somut delil bulunmadığı, eksik araştırma ile karar verildiği, savunma taleplerinin değerlendirilmediği, sanık hakkında temel ceza belirlenirken yeterli gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşıldığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceğinin anlaşılması karşısında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine "Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin birinci fıkrasının a,b,c,d bentlerinde belirtilen haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca yoksun bırakılmasına yer olmadığına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.