Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18986 Esas 2020/1766 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18986
Karar No: 2020/1766
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18986 Esas 2020/1766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme, sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceği ihtarı yapmıştır. Sanık lehine haksız tahrik indirimi uygulamasına rağmen, indirim oranının asgari haddinden fazla olduğu gerekçesiyle eksik ceza tayini yapılmamıştır. Mahkeme, sanıkların temyiz başvurularını reddetmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi (hak yoksunluğu)
- 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi (adli para cezasının hapse çevrilmesi)
- TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik indirimi)
- TCK'nın 3. maddesi (orantılılık ilkesi)
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi (infaz aşamasında resen gözetilme)

3. Ceza Dairesi 2019/18986 E. , 2020/1766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma sebebi yapılmamıştır.
2)Sanık ... hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında resen gözetileceğinden,
3)Mahkemece, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık ... lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık ... hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.