Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 esas 2018/20 karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 esas 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ceza miktarına, kusur durumuna, eksik incelemeye, sanık müdafinin ise kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; 26/05/2014 günü saat 16.45 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil meskun mahal içi, 50 km/h hız sınırının bulunduğu, bölünmüş, düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, kaza mahalli olan kontrollü kavşağa geldiğinde kendisine hitaben yeşil ışıkta sol şerit üzerinde geçiş yaptığı esnada aracının ön kısmı ile, sağ taraftan ışık ihlali yaparak geçişini sürdüren ölenin idaresindeki motosikletin sol yan kısmına çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda,
1.Sanık hakkında TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl süreli hapis cezasından, aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında takdiri indirim uygulanarak belirlenen 1 yıl 8 ay süreli hapis cezasının, yine aynı Kanunun 50/4. ve 50/1-a. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak, gün adli para cezasının 605 gün yerine 600 gün, 52/2 maddesi ile yapılan uygulama sırasında sonuç adli para cezasının 12.100 TL yerine, yazılı şekilde 12.000 TL olarak eksik belirlenmesi ,
2.5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği, sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem E sınıfı hem de A2 sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle A2 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait A2 sınıfı sürücü belgesinin de ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm kısmındaki 5. ve 6. fıkranın çıkarılarak yerine"" Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmesi ve 9. fıkradaki ""A2"" ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.