Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5396 Esas 2020/4048 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5396
Karar No: 2020/4048
Karar Tarihi: 29.06.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5396 Esas 2020/4048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı gerçek kişilerin işleteni ve sürücüsü olan davalı ...'ın trafik sigortacısı olduğu aracın, davacının yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu davacı ağır biçimde yaralanmış ve işgücü kaybına uğramıştır. Davacı, belirsiz alacak davası olarak açtığı davada davalılardan müteselsilen 1.000,00 TL geçici ve kalıcı işgücü kaybı tazminatı ile 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davalıların ödeme yapması sonucu davacının maddi zararının karşılandığı ve bu davalılar hakkındaki maddi tazminat davasının konusuz kaldığı gerekçesiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Karar, davalıların temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
Kanunlar: Trafik Sigortası Kanunu, Borçlar Kanunu

17. Hukuk Dairesi 2018/5396 E. , 2020/4048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin verilen hüküm, davalı ... ve ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı gerçek kişilerin işleteni ve sürücüsü, davalı ..."nın trafik sigortacısı olduğu aracın, davacının yolcu olarak bulunduğu araca çarpmasıyla davacının ağır biçimde yaralandığını, geçici işgöremezliğe uğrayan davacının ayrıca daimi işgücü kaybına uğradığını, davacının yolcu olduğu aracın trafik sigortacısı olan davalı ..."nın da zarardan sorumlu olduğunu belirterek, belirsiz alacak davası olarak açtıkları davada fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak ve davalı ... şirketleri sadece maddi tazminattan sorumlu olmak kaydıyla 1.000,00 TL. geçici ve kalıcı işgücü kaybı tazminatı ile 15.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiş; 22.05.2014 tarihli artırım dilekçesiyle, maddi tazminat taleplerini 33.538,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davalı ..."in maliki olduğu aracın trafik sigortacısı olan ... Sigorta A.Ş. tarafından yapılan ödeme ile davacının maddi zararının karşılandığı; davalılar ... ve ..."ın da bu ödemeyle borçtan kurtulduğu, bu davalılar hakkındaki maddi tazminat davasının konusuz kaldığı gerekçesiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına; mahkeme ilk hükmü diğer yönlerden kesinleştiğinden, bu hususlarda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılmış olmasına ve delillerin takdirinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre; davalı ... ve ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL fazla alınan peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ..."a geri verilmesine, 29/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.