Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2247 Esas 2019/773 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2247
Karar No: 2019/773
Karar Tarihi: 12.02.2019

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2247 Esas 2019/773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçu işleyen bir sanığın mağdurlara yönelik ayrı ayrı suçlamaları yerine, aynı ekonomik kaynağa karşı işlenen tek bir suçlamayı dikkate almaması ve mahkumiyetten doğan TCK'nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararını değerlendirmemesi nedeniyle kararın bozulmasına karar verdi. Kanunda, TCK'nin 53. maddesi, mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olarak verilebilecek hapis cezasının uygulanması ve infaz edilmesiyle ilgili olarak düzenlemeler içermektedir.

6. Ceza Dairesi 2016/2247 E. , 2019/773 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Oluş ve dosya içeriğine göre, herhangi bir geliri bulunmayan sanık ...’ın, aynı evde anne ve babası olan yakınanlar ... ve ... ile birlikte ikamet etiği, zararlı madde kullanma alışkanlığı bulunan sanığın, ebeveyninden 15,00 TL. para istediği, aldığı olumsuz yanıt üzerine “Bu parayı vermezseniz, ölümünüz benim elimden olur” diyerek tehdit edip, alınan doktor raporlarına göre, mağdurları basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı olayda; sanığın özgülenen kastının aynı ekonomik kaynağa yönelik olduğu ve bu haliyle eyleminin, bütün olarak tek bir yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, her iki mağdura karşı ayrı ayrı hükümlülüğüne karar verilmesi,
2)Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile ortaya çıkan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.