Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2011/76 Esas 2011/731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kabulüne dair Çaycuma 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 31.07.2008 gün ve 636/293 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


K A R A R

Davacı vekili, tarafların 1970 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde 48.000. DM. bedelle satın alınan 3698 parsel üzerindeki 1 nolu bağımsız bölümün edinilmesine müvekkilinin 1/2 oranında katkıda bulunduğunu açıklayarak 24.000. DM. alacağın dava tarihinden itibaren döviz mevduatına uygulanan en yüksek banka faiziyle ya da dövizin ödeme günündeki kur üzerinden yasal faizi ile birlikte yeni Türk lirası olarak davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir
Davalı vekili, dava konusu işyerini vekil edenin nam ve hesabına kendi birikimleri ile aldığını, davacının katkısının bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, 24.000 DM. alacağın 21.10.2001 dava tarihinden itibaren döviz mevduatına verilen en yüksek banka faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ya da dövizin ödenme günündeki kur üzerinden yasal faizi ile birlikte Yeni Türk Lirası olarak davalı tarafından alınmasına karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava katkı payı alacağına ilişkindir.
Uyuşmazlık konusu taşınmaz 27.07.1995 tarihinde 743 sayılı TKM.nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmiştir. İki tarafta yurt dışında çalışmışlardır. Bu nedenle belirli gelirlere sahip oldukları bir gerçektir. Bu durum karşısında katkı payı alacağının kural olarak; tarafların elde ettikleri gelirler kişisel harcamalar yapabilecekleri tasarruf miktarları ve ayrıca davalı kocanın 743 sayılı TKM.nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü nedeniyle yaptığı harcama gözetilerek hesaplanması gerekir ise de, temyiz edenin sıfatı, verilen hükmün davalı yararına bulunması ve aleyhe bozma yasağı kuralı gözetilerek bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına taraflar arasındaki ilişki ticari nitelikte bir ilişki olmamasına rağmen mahkemece alacağa bankalar tarafından döviz mevduatına uygulanan en yüksek faiz yürütülmesine karar verilmesi kanuna aykırı ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden “döviz mevduatına verilen en yüksek banka faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİYLE ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 243,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 826,00 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına 17.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.