Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/8964 Esas 2013/9947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kırıkkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2008 gün ve 2007/360 Esas, 2008/424 Karar sayılı hükmünün sanık ..."nın "... Mah. ... Cad. 819 Sok. No:2 ..." adresine Tebliğat Kanununun 21. maddesi uyarınca 08.08.2008 tarihinde tebliğ edilerek hükmün temyiz edilmediği gerekçesiyle kesinleştirilerek infaza verildiği anlaşılmış ise de;
Sanığın kovuşturma aşamasında Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından talimat yoluyla 14.12.2007 tarihinde alınan savunmasında adresini "... Mah. ... Cad. 196. Sok. No:2 ...." olarak beyan etmesi ve yine Merzifon Askerlik Şube Başkanlığının 04.01.2013 tarihli yazısında sanığın tebligat tarihi olan 08.08.2008 tarihinde asker olduğunun bildirilmesi karşısında, sanığa 08.08.2008 tarihinde yapılan tebligatın ve kesinleştirme işleminin usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine yaptığı 03.12.2012 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki a-c ve d bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece 53/1-b ve e bendinde belirtilen haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
2-Mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken, 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesiyle hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca hükmedilen adli para cezasının “Türk Lirası” olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi, mala zarar verme suçundan kurulan hüküm fıkrasından ise; “YTL” ibaresinin çıkarılarak yerine “TL” yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.