Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-c, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Rize 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarihli ve 2017/227 Esas, 2018/116 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 21.01.2019 tarih ve 2019/313 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.01.2019 tarih ve 2019/9135 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, suç tarihinde ... Eğitim Araştırma Hastanesi fizik tedavi polikliniğine tedavi olmak amacıyla giden sanık ..."ın, muayene sırası gelmediğinden dolayı poliklinik odasına girerek orada bulunan müştekinin omuzuna sert bir şekilde vurarak müştekiyi yaraladığından bahisle mahkumiyetine karar verilmiş ise de, mağdurenin olay tarihinde hastanede taşeron şirket personeli olarak görev yapması nedeniyle 5237 sayılı Kanun"un 6. maddesine göre kamu görevlisi sayılmadığından sanık hakkında anılan Kanun"un 86/3-c maddesi uygulanamayacağından mağdurenin kovuşturma aşamasındaki 02.06.2017 tarihli şikayetten vazgeçme beyanı dikkate alınarak kovuşturması şikayet şartına tabii olan kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde ceza tayin olunmasında, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Rize 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarihli ve 2017/227 Esas, 2018/116 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince mağdur Nadime Başar Demirci’nin şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.