MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemleri kullanılarak haksız kazanç sağlama (Değişen suç vasfı sebebiyle hırsızlık), resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma

Yerel mahkemece sanık hakkında bilişim sistemleri kullanılarak haksız kazanç sağlama ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-TCK"nun 244/4. maddesinde, “Yukarıdaki fıkralarda tanımlanan fiillerin işlenmesi suretiyle kişinin kendisinin veya başkasının yararına haksız bir çıkar sağlamasının başka bir suç oluşturmaması halinde…” biçimindeki ifadeden bu fıkradaki düzenlemenin tali norm niteliğinde olduğunun anlaşılması, buna göre öncelikle yasada düzenlenmiş olan bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle işlenebilen diğer suçların oluşup oluşmadığı değerlendirildikten sonra gerçekleştirilen eylem bu suçlardan hiçbirisinin tanımına uygun değil ise, bu durumda eylemin TCK"nun 244/4. maddesi kapsamında suç oluşturacağı düşünülerek yapılan değerlendirmede; sanığın olay tarihinde, Mehmet Baban isimli şahıs adına düzenlenmiş nüfus cüzdanıyla İş Bankası .... y şubesinde hesap açtırdıktan sonra, katılanın banka hesabına internet ortamında girerek, hesaptan 7.000,00 TL"yi İş Bankası .... Şubesindeki hesabına aktardıktan sonra aynı gün vezneden çekmesi suretiyle hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 142/2-e. maddesinde düzenlenen bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçu yerine bilişim sistemleri kullanılarak haksız kazanç sağlama suçundan uygulama yapılması,
2-Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümde suça konu nüfus cüzdanı aslının dosya içerisinde mevcut olmaması nedeniyle bankaya aslının verilip verilmediği araştırılarak aslının bulunması halinde iğfal kabiliyetinin bulunup bulunmadığı yönünden inceleme yapıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3-Bilişim sistemleri kullanılarak haksız kazanç sağlama suçundan kurulan hükümde Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19/06/2007 tarih, 2007/10-108 Esas ve 2007/152 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, Yasa koyucunun hapis cezasının yanında ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, bunun
gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği, yine aynı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrasında ise, “Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine” hükmolunacağının belirtildiği, somut olayda mahkemece temel cezanın tespiti sırasında hapis cezası takdiren alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, para cezası tayin edilirken 5237 sayılı Kanun"un 61. maddesine aykırı olacak şekilde alt sınırdan niçin uzaklaşıldığına dair hiçbir gerekçe gösterilmeden anılan Kanun’un 52/1. maddesinde gösterilen 5 tam gün sayısı yerine 60 gün üzerinden adlî para cezasına hükmedilmek suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayin olunması,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda sanık hakkında TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.