Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyularak, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi Dr. ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre yerinde görülmeyen davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurum"un rücû alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmî Gazete"de yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26. maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasa"ya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurum"un rücû hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, ilk peşin değerli gelirler ile harcama ve ödemelerin; tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı kısmına hükmedilmesi gerekir.
Bu ilkeler doğrultusunda hükme esas alan bilirkişi raporunda isabetli olarak rücû edilebilecek miktar 36.687,84 TL olarak belirtilmiş olup, Mahkemece, taleple bağlı olarak 5671, 40 TL"ye hükmedilebilecekken hesap hatası neticesi davanın kısmen kabulüne karar verilerek eksik rücu alacağına hükmedilmesi usûl ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.


SONUÇ : 1-Hükmün tamamen silinerek yerine
"1) Davanın Kabulüne, 5671, 40 TL"nin gelir onay, sarf-tediye tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınarak davacı Kurum"a verilmesine,
2) AAÜT tarifesi uyarınca 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı Kuruma verilnesine,
3) Alınması gereken 387, 38 TL ilâm harcının davalıdan alınark Hazine"ye gelir kaydına,
4) 40,00 TL tebligat gideri, 15,40 TL müzekkere masrafı, 1.100,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 1.155,40 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" sözlerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.