Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5666 Esas 2018/467 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5666
Karar No: 2018/467
Karar Tarihi: 19.02.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5666 Esas 2018/467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı ile yaptığı sözleşmeler kapsamında İSKİ'nin sorumluluğunda olan işçilik alacaklarını ödediğini ve bu nedenle rücüen tazminat talebinde bulundu. Davalı ise zamanaşımı nedeniyle davanın reddedilmesini istedi. Mahkeme, kararın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak, karar davacının temyizi üzerine bozuldu. Davacı, karar düzeltme talebinde bulundu. Ancak, gerektirici sebepler bulunmadığından talep reddedildi. Kanun maddesi: HUMK'nın 440. maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2015/5666 E. , 2018/467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen alacak davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 13.01.2015 gün ve 2014/6539 Esas, 2015/116 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında hizmet alımlarına ilişkin olarak sözleşmeler imzalandığını, dava dışı işçi İsa Özkan"ın müvekkili ile davalı aleyhine işçi alacaklarından dolayı İş Mahkemesi"nde açmış olduğu davanın kısmen kabulle sonuçlandığını, müvekkilinin haciz tehditi altında tüm takip bedelini ödemek zorunda kaldığını, işçilik alacağının doğmasında asıl işveren davalı İSKİ"nin tek başına kusurlu ve sorumlu olduğunu ileri sürerek, 24.460 TL"lik ödemenin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile rucüen tazminini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, alacağın iki yıllık zamanaşımına uğradığını, davacının ödemesini Mayıs 2011 tarihinde yaptığını, taraflar arasında yapılan sözleşmelere göre, işçilik alacaklarından dolayı asıl işverenin sorumlu olduğuna dair bir hüküm bulunmadığını, sorumluluğun davacı şirkette olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 17,20 TL harç ve takdiren 315,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.