Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/7503 Esas 2015/9257 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İş Mahkemesi


Rücuan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesini davalıların avukatlarının istemesi ve davalı .... avukatının duruşma talep etmesi üzerine, dosya incelenerek işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 05.05.2015 günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davacı adına Av. ... geldi. Davalılar adına gelen olmadı. Duruşmaya başlandı. Hazır bulunanın açıklamaları dinlenip duruşmaya son verilerek, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanmasının bırakıldığı 12.05.2015 gününde, düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının REDDİNE;
2-)Davaya konu trafik işkazasının meydana geldiği 10.09.2006 tarihi itibariyle yürürlükte olan 506 sayılı Yasanın 92. maddesi, “malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları ile iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından hak kazanılan aylık ve gelirler birleşirse, sigortalıya veya hak sahibine bu aylık ve gelirlerden yüksek olanın tümü, eksik olanın da yarısı bağlanır. Bu aylık ve gelirler eşitse, iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından bağlanan gelirin tümü, malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarından bağlanan aylığın da yarısı verilir.” düzenlemesini içermektedir.
Davacı Kurumun, işkazaları sonucu sigortalı veya haksahiplerine bağladığı ilk peşin sermaye değerli gelirden fazlasını isteme hakkı bulunmadığı gibi, bağlanan gelirin kesildiği veya kesilmesi gerektiğinin yargılama sürecinde ortaya çıktığı durumlarda Kurumun ödemediği veya ödemeyecek durumda olduğu gelir kesimini rücuan isteyemeyeceği yönü, tazmine yönelik davada gözetilmesi gereken genel ilkeler arasında bulunmaktadır.
Tazmine konu edilen gelirlerin, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirildiğinin anlaşıldığı eldeki davada; gelirin başladığı tarih itibariyle 92. madde uyarınca indirilmiş hali (49.826,41 – 24.434,30) üzerinden hesaplanan ilk peşin

sermaye değerli gelir miktarına, gelir başlangıç tarihinden gelirin yarıya düştüğü tarihe kadar (10.09.2006 – 01.10.2006 tarihleri arasında) haksahibine fiilen ödenen gelirin eklenmesi suretiyle belirlenecek değere davalı tarafın kusur oranı uygulanmak suretiyle tazmini mümkün ilk peşin sermaye değerli gelir miktarı belirlendikten sonra Kurum zararının tazmini kararı verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalılara iadesine, 12.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.