Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 50/2, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
CMK"nın 251. ve devamı maddeleri gözetildiğinde, basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağı hakimin tercihine bırakıldığı ve dairemizin 09/10/2019 tarihli, 2017/10391 esas ve 2019/10011 karar tarihli bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sırasında tercihin bu hükümlerin uygulanmaması yönünde olduğu kanaatine varılmakla, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Olay günü saat 15.30 sıralarında katılan ..."ın idaresindeki motorsikleti ile meskun mahalde, 7 metre genişliğinde, bölünmemiş, iki yönlü, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, gündüz vakti açık havada seyri sırasında sağındaki mobilya mağazası önünden yola ani vaziyette giren sanık ..."in idaresindeki otombile çarpmamak için direksiyonu çevirmesi ve direksiyon hakimiyetini kaybederek motorsikleti devirmesi ve karşı yönden gelen şeride geçerek sürücü ..."ın otomobiline çarpması neticesinde katılanın sağ tibia şaft kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, 09/10/2014 tarihli kaza tespit tutanağı ile yargılama aşamasında düzenlenen 04/11/2015 havale tarihli oluşa uygun ve denetime elverişli bilirkişi raporuna göre sanığın asli kusurlu olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, illiyet bağı bulunmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise meydana gelen zarar karşısında hükmedilen cezanın yetersiz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.