Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5524 Esas 2019/739 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5524
Karar No: 2019/739
Karar Tarihi: 13.02.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5524 Esas 2019/739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurunu öldürme teşebbüsünden dolayı 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Davada sıfatı bulunmayan bir kişinin \"katılan\" olarak gösterilmesi hatalı kabul edildi. Sanığın avukatının yaptığı temyiz istemi reddedildi. Deliller incelendi ve suçun kabul edilmesine karar verildi. Kasten öldürme teşebbüsü suçu, TCK'nin 81/1, 35/2, 62 ve 53. maddelerine göre değerlendirildi. Ceza hükmü alındıktan sonra açıklanan sebepler doğrultusunda azaltılırken, sanığın savunmaları ise kabul edilmedi.

1. Ceza Dairesi 2018/5524 E. , 2019/739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 35/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gerekçeli karar başlığında davada sıfatı bulunmayan ..."ın "katılan", sanık ..."ın ise "katılan sanık" olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir hata olarak görülmüştür.
Temyiz dilekçelerinin kapsamı ve temyiz edenlerin sıfatlarına göre; sanık ...’in mağdur ..."ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan görülen davada katılan sıfatı bulunmadığından, sanık müdafisinin "katılan" sıfatıyla yaptığı temyiz isteminin CMUK"un 317. madddesi uyarınca REDDİYLE, sanık sıfatıyla sınırlı yapılan incelemede,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in mağdur ...’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanığın suç işlemediğine, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, meşru savunmaya, tahrik nedeniyle indirim yapılmamasının hatalı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 13/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.