MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetlimesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının tespit edilen sürekli iş göremezlik oranının %0 olduğundan bahisle maddi tazminat isteminin reddine, iş kazasının meydana gelişinde davalı servis şöförünün %100 kusurlu olması nedeniyle de manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalı ...Ş."nin ... ilinde bulunan iş yeri ile ilgili olarak birçok yardımcı işinin sözleşme ile ihbar olunan ...."ne verdiği, adı geçen şirketin de sözleşme ile yüklendiği işlerden personel taşımacılığı işini diğer ihbar olunan... Tic. Ltd. Şti."ne verdiği, davacının ihbar olunan ... Tic. Ltd. Şti."ne ait servis aracında yolcu olarak bulunmakta iken kazanın meydana geldiği, trafik iş kazasının meydana gelişinde...Tic. Ltd. Şti. aracını kullanan şöförün %100 oranında kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
Dosyada öncelikli uyuşmazlık... Tic. Ltd. Şti. sigortalısı olan servis şöförünün %100 kusurundan dolayı davalı ...Ş."nin sorumlu tutulup tutulamayacağı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 2.maddesine göre bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi, işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren, işçi ile işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir.
İş Kanunu"nun 2.maddesinin 7.fıkrasına göre bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.
5510 sayılı Kanun"un 12/6.maddesi ile de asıl işveren, bu Kanunun işverene yüklediği yükümlülüklerden dolayı alt işveren ile birlikte sorumlu tutulmuştur.
4857 sayılı Kanun"un 2/7.maddesi ile işçilerin İş Kanunu"ndan, sözleşmeden ve toplu iş sözleşmesinden doğan hakları, 5510 sayılı Kanun"un 12/6.maddesi ile de Kurumun alacakları ve işçinin ... hakkı daha geniş koruma-güvence altına alınmak istenmiştir. Aksi halde, 4857 veya 5510 sayılı Kanun"dan kaynaklanan yükümlülüklerinden kaçmak isteyen işverenlerin işin bölüm veya eklentilerini muvazaalı bir biçimde başka kişilere vermek suretiyle yükümlülüklerinden kaçması mümkün olurdu.
Somut olayda, davalı ...Ş. ile ihbar olunan şirketler arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin doğduğu ortadadır. Davalı ...Ş."nin asıl işveren olarak kusursuz sorumluluğu kapsamında hüküm altına alınacak manevi tazminattan mesul tutulması gerektiği gözetilmeden hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.,
Yapılacak iş, davalı ...Ş."nin asıl işveren olduğunu göz önüne alarak muhik bir manevi tazminata hükmetmekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.