Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-a, 29/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Nevşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli ve 2016/472 Esas, 2017/1018 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 24.01.2019 tarih ve 2018/14694 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.01.2019 tarih ve 2019/9502 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Somut olayda sanık hakkında, kasten yaralama suçundan dolayı, 5237 sayılı Kanun’un 86/1. maddesi gereğince hükmedilen 1 yıl hapis cezasından, anılan Kanun’un 86/3-a maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapıldığı belirtildiği halde, 1 yıl 6 ay hapis cezası yerine 2 yıl hapis cezasına, anılan Kanun’un 29/1 maddesi gereğince yapılan indirim işlemi neticesinde 9 ay hapis cezası yerine 1 yıl hapis cezasına, anılan Kanun"un 62/1. maddesi gereğince yapılan indirim işlemi neticesinde 7 ay 15 gün hapis cezası yerine 10 ay hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayin edilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Nevşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli ve 2016/472 Esas, 2017/1018 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nin 86/3-a maddesi gereğince sanığın cezasında (½) artırım yapılarak 1 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, TCK’nin 29. maddesi gereğince cezasında (1/2) indirim yapılarak 9 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, TCK’nin 62. maddesi gereğince cezasında (1/6) indirim yapılarak 7 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.