Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/13019 Esas 2019/2594 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/13019
Karar No: 2019/2594
Karar Tarihi: 20.02.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/13019 Esas 2019/2594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, borçluların süresinde borç ve yetki itirazında bulunmaları üzerine genel haciz yoluyla takibin durduğu, alacaklının itirazın kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu ve mahkemece itirazın kaldırılması davasının reddi ile birlikte alacaklı aleyhine tazminata hükmedildiği konusunu ele alıyor. İİK'nın 68/son maddesi gereği, itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine yüzde yirmiden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir. Alacaklının itirazın kaldırılması istemi, alacaklının dayandığı belgenin İİK'nın 68/1. maddesinde sayılan belgelerden olmaması nedeniyle reddedilmiştir. Mahkeme ise yanlışlıkla borçlular lehine tazminata hükmetmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise İİK'nın 68/son maddesi, İİK'nın 366. maddesi ve HUMK'nin 438. maddesidir.
12. Hukuk Dairesi         2018/13019 E.  ,  2019/2594 K.

    "İçtihat Metni"

    ..........
    Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
    Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
    Alacaklı tarafından genel haciz yoluyla takip başlatıldığı, borçluların süresinde yetkiye ve borca itiraz etmeleri üzerine takibin durduğu, alacaklının, itirazın kaldırılması istemi ile icra mahkemesine başvurduğu; mahkemece, yetki itirazlarının kaldırılmasına ve takibe konu edilen teslim ve tesellüm belgesinin İİK’nın 68/1.maddesinde belirtilen belgelerden olmadığı gerekçesiyle itirazın kaldırılması davasının reddi ile birlikte alacaklı aleyhine tazminata hükmedildiği görülmektedir.
    İİK"nın 68/son maddesinin ilk cümlesine göre; “İtirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine yüzde yirmiden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir....”
    Somut olayda, alacaklının itirazın kaldırılması istemi, alacaklının dayandığı belgenin İİK’nın 68/1. maddesinde sayılan belgelerden olmaması, başka bir deyişle, esasa ilişkin olmayan bir nedenle reddedilmiş olup, bu durumda mahkemece alacaklı aleyhine tazminata hükmedilmemesi gerekirken, yazılı gerekçe ile borçlular lehine tazminata hükmolunması isabetsiz olup, kararın belirtilen neden ile bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzelterek onanması gerekmiştir.
    SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile .......Mahkemesinin 26.06.2018 tarih ve 2012/83 E. - 2018/107 K. sayılı kararının hüküm bölümünün tazminata ilişkin (2) nolu bendinin karar metninden tamamen çıkartılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK"nin 366. ve HUMK’nin 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.


    ..........

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.