5015 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29299 Esas 2016/8935 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/29299
Karar No: 2016/8935

5015 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29299 Esas 2016/8935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında, 5015 sayılı yasaya muhalefet suçundan hükümlülük ve müsadereden karar verildiği belirtilen karar temyiz edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda, sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmelerine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, sanık ...'ın mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından beraatine, diğer sanık ...'ın ise suçunun sabit olduğu belirtilerek kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5015 sayılı yasa
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (3. fıkrası ve 1. fıkrasının (c) bendi)
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 322. ve 321. maddeleri
- Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı

7. Ceza Dairesi 2014/29299 E. , 2016/8935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar hakkında hükümlülük ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanıklar ... ve ..."na yönelik temyiz incelemesinde ;
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemcsi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafıinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ... yönüyle yapılan temyiz incelemesinde ;
1- Sanık ...’ın sorumlu olarak bulunduğu, sanık ... adına kayıtlı petrol istasyonunda 35.476 lt kaçak yakıt ele geçirildiği olayda, sanık ...’ın aşamalardaki savunmasında kaçak yakıtın ele geçirildiği petrol istasyonu ile hiçbir ilgisinin bulunmadığını, sadece kardeşi ..."ı ziyaret amaçlı olarak arada istasyona uğradığını beyan etmesi ve diğer sanık ..."ın da bu beyanları doğrulaması karşısında, sanık ..."ın mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.06.2016 günü oybirliği ile karar verildi.