MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki e bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece 53/1-a-b-c ve d bentlerinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmalarına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların gece saat 04.00 sıralarında çaldıkları odunlarla at arabasıyla giderken polisi görmeleri üzerine at arabasını bırakıp kaçtıkları ve polisin suça konu odunların bulunduğu at arabasını muhafaza altına aldığı, ertesi gün sanık ..."ın polis merkezine gelerek at arabasının kendisine ait olduğunu ve üzerindeki odunları diğer sanıkla aldıklarını belirterek aldıkları yeri gösterip henüz müracaatı bulunmayan mağdura iadeyi sağladığı, bu aşamadan sonra iade imkanı kalmayan diğer sanık ..."ın da atılı suçu ikrar ettiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinde yer alan etkin pişmanlık hükümleri gereği sanıkların cezasından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıkların odunları çaldığı üstü açık çitle çevrili depo tabir edilen yerin bina veya eklentisi niteliğinde olup olmadığına ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu araştırılıp tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Somut olayda koşulları bulunmadığı halde, 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesi gereği cezadan indirim yapılması,
4-Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki e bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece 53/1-a-b-c ve d bentlerinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereği sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 08.04.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.