Danıştay 4. Daire 2016/10999 Esas 2021/1163 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10999
Karar No : 2021/1163

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Kırtasiye Pazarlama ve Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullanımı nedeniyle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2012/10 ve 12. dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacıya ilgili dönemde fatura düzenleyen Etimesgut Vergi Dairesi mükellefi … hakkındaki tespitlerden işe başlama yoklaması yapıldıktan kısa bir süre sonra adresten ayrılması, 30 metrekarelik büroda herhangi bir demirbaşı olmadan, işçi çalıştırmadan ve hiçbir emtia alışı olmadan kısa bir sürede yüksek miktarda satış bildirmesi defter tasdiki bulunmaması, vergi borçlarını ödememesi, 19/10/2012 tarihinde mükellefiyet tesis ettirmesine rağmen davacıya düzenlediği 10 adet faturadan 03/10/2012, 05/10/2012, 08/10/2012, 11/10/2012, 13/10/2012, 15/10/2012, 17/10/2012 tarihli olan 7 tanesinin işe başlama tarihinden önceki tarihli olması, 1 tanesinin ise 19/10/2012 tarihli olup, mükellefiyet tesis ettirdiği tarihle aynı tarihli olması, mükellefin Ba-Bs formu ve beyannamelerinde bildirdiği tutarlar ile mükelleften mal veya hizmet satın aldığını beyan eden mükelleflerin bildirdiği tutarlar arasında çok ciddi farklar olması hususları dikkate alındığında, anılan şahsın gerçek yönüyle faaliyet gösteren bir mükellef olmadığı, faturalarının sahte birer belge olduğu, dolayısıyla da davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet alımına dayanmadığı; vergi ziyaı cezası kesilmesinin ve vergi tarh edilmesinin sebebi 2009/5. dönemine ilişkin olarak tahakkuk eden katma değer vergisi nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezası olup, buna ilişkin ihbarnamenin davacıya 05/05/2010 tarihinde dairede tebliğ edildiği davacı tarafından 6111 sayılı Kanundan yararlanılarak cezanın 01/06/2011 tarihinde tahakkuk ettirildiği anlaşıldığından, izleyen yıldan itibaren söz konusu yasa hükmü uygulanabileceğinden, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmında yasaya aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının vergi ziyaı cezasının tek kat uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin kısmen kabulü gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.