Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11615 Esas 2016/3884 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11615
Karar No: 2016/3884
Karar Tarihi: 17.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11615 Esas 2016/3884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum ettiği sanığın temyiz başvurusunu değerlendirdi. Temyiz itirazlarından bazıları kabul edilmedi ancak yapılacak düzenlemeler sonucu hükmün onanmasına karar verildi. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi de detaylı bir şekilde ele alındı. Bu maddeye göre, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması kararı verilmesine rağmen, bunun uygulanmasında eksiklikler olduğuna dikkat çekildi. Maddede yer alan farklı fıkralara ilişkin açıklamalar da yapıldı. Ancak sonuç olarak, hüküm fıkrasından bu kanun maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak, yerine \"Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmasına\" cümlesi eklenerek hüküm onandı.

22. Ceza Dairesi 2015/11615 E. , 2016/3884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Müşteki ..."nun uğradığı zararın giderilmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki 1 nolu bozma nedeni benimsenmemiştir.
Mağdur ..."ya ait inşaattan su tesisat boruları, demir kesme makası, matkap, iki adet pense ve iki adet keser çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde aynı maddenin (b) bendiyle uygulama yapılması sonuca etkili görülmediğinden; mağdur ..."ya ait eşyaların yakalamayla ele geçip rızaen iade edilmediği, müşteki ..."ya ait eşyaların ise bulunamadığı ve buna ilişkin zararın giderilmediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığının gözetilmemesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ‘‘Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.