Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18978 Esas 2020/1762 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18978
Karar No: 2020/1762
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18978 Esas 2020/1762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2019 yılında bir sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Sanığın temyiz istemi reddedildi ve hüküm onandı. Ancak temyiz sebepleri incelenirken, adli para cezasının miktarı ve türü konusunda bir değişiklik yapıldığı ve kesin nitelikte olduğu belirtildi. Sanığın kasten yaralama suçundan da cezasında artırım yapılması gerektiği ancak bu yönde bir temyiz isteminin olmadığı belirtildi. Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nun 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilse de, bu durum infaz aşamasında dikkate alınabilecekti. Kanunlar ise şöyleydi:
- 6237 sayılı TCK'nun 86/3-e maddesi
- 6237 sayılı TCK'nun 87/1-c-son maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'un 317. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/18978 E. , 2020/1762 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık ..."in katılan ..."a yönelik yüzde sabit ize neden olacak şekilde kasten yaralama eylemini, silahtan sayılan bıçak ile yaraladığı gerekçede de kabul edildiği halde; 5237 Sayılı TCK.nun 86/3-e maddesi uyarınca cezasında artırım yapılması ve 87/1-c-son maddesine göre verilecek hapis cezasının 5 yıla çıkartılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.