Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/480 Esas 2021/1473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan muarazanın men’i, feshin haksızlığının tespiti, nakde çevrilen teminat mektubu bedelinin iadesi, ödenmeyen hakediş bedeli ve haksız kesinti bedellerinin tahsili istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın dava şartı yokluğundan reddine, mahkemenin yetkisizliğine, Ağrı mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekilince istinaf edilmiş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi istinaf başvurusnun esastan reddine karar vermiştir.
Anılan bu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 353/1-a-3. bendinde; mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği belirtilmiştir.
Yine aynı Kanunun 362/1-c bendinde; Bölge Adliye Mahkemesinin, yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verdiği kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı düzenlenmiştir.
Buna göre HMK’da Bölge Adliye Mahkemesine, dosyayı asıl yetkili mahkemeye gönderebilme salahiyetini de tanıyan yetkiyle ilgili kesin karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisi tanındığı görülmektedir. Bu nedenle yasada yetki hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden, yetki hususunu inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı özellikle 362/1-c madde hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Bu açıklamalardan sonra somut olaya gelindiğinde; davacının eser sözleşmesine dayanan alacak davası açtığı, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesince; Ağrı Asliye Hukuk Mahkemelerinin yetkili olduğundan bahisle yetkisizlik kararı verildiği, davacı tarafından bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtayca incelenmesi istenen Bölge Adliye Mahkemesi kararı, HMK’nın 353/1-a-3 ve 362/1-c bentleri gereğince kesin nitelikte kararlardan olup, temyiz dilekçesi kesin bir karara ilişkin olarak verilirse kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince temyiz dilekçesinin reddine karar verilir. Temyiz edilen kararın kesin olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince red kararı verilmeden dosya Yargıtaya gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih ve 1989/3 Esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi kararının HMK 353/1-a-3 maddesinde sayılan kesin nitelikte kararlardan olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 15.11.2021 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.