11. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11730 Karar No: 2020/5311 Karar Tarihi: 01.10.2020
Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11730 Esas 2020/5311 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık 2005 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. 30 sahte fatura kullanımının olduğu ve 12 adetinin Yılmaz Özdemir tarafından düzenlendiği belirtilmiştir. Daha önceki sahte fatura düzenleme suçları nedeniyle verilen mahkumiyet kararlarının Yargıtay 21. Ceza Dairesi tarafından onaylandığı ifade edilmiştir. Mahkeme, delilleri değerlendirip suçun sübutu kabul edilerek sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Kanun maddesi olarak 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirerek karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Detaylı kanun maddesi açıklamaları yapılmamıştır.
11. Ceza Dairesi 2019/11730 E. , 2020/5311 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanmak HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın 2005 takvim yılında sahte fatura kullandığının iddia olunması, suça kanu kullanılan faturaların 30 adet olduğu, bu faturalardan 12 adedinin Yılmaz Özdemir tarafından düzenlendiği, adı geçen hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek fiilleri nedeniyle verilen mahkumiyet kararlarının Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 06.06.2016 tarihli,... K. sayılı kararı ile onanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip “2005 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçunun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; yüklenen suçun sübutu kabul edilmiş, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin olunmuş, cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.