4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30307 Esas 2016/8913 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30307
Karar No: 2016/8913

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30307 Esas 2016/8913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın suçu 4733 sayılı Kanuna Muhalefet olarak belirlenmiştir. Sanık hükümlüğe ve müsadereye mahkum edilmiştir. Maliye Hazinesi'nin temyiz istemi, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Temyiz isteği üzerine yapılan incelemede, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası gereği, sanığın cezasının infazı tamamlanmadan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunabileceği ancak diğer kişilerle ilgili bu hak ve yetkilerden yoksun bırakılması gerektiği belirtilerek, hüküm yanlış verilmiştir. Bu nedenle hükümden TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine karar verilmiştir. Mahkeme kararı, oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- CMUK'nun 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

7. Ceza Dairesi 2014/30307 E. , 2016/8913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadereye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Maliye Hazinesi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Maliye Hazinesinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, Maliye Hazinesi adına hazine vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK.nun 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II- Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.06.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.