Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3979 Esas 2014/6764 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3979
Karar No: 2014/6764
Karar Tarihi: 18.03.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3979 Esas 2014/6764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkûm edilmiş ve sürücü belgesi geri alınmıştır. Temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, hükmün belirli nedenlerden dolayı bozulması gerektiği belirtilmiştir. Taksirli suçlar açısından TCK'nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan \"kastın yoğunluğu\" gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeksizin bu hususun temel cezanın belirlenmesinde gerekçe gösterilmesi, taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi yanı sıra Kanuna aykırı olduğu belirtilen unsurlar nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62/1, 53/1, 58/7, 53/6, 61/1 (f), 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2014/3979 E. , 2014/6764 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 53/1, 58/7, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeksizin bu hususun temel cezanın belirlenmesinde gerekçe gösterilmesi,
2-Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) bendindeki, “sanığın kastı” ibarelerinin ve (3.) bendin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.