MAHKEMESİ :İstanbul 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :31.3.2009
NUMARASI :Esas no: 2009/85 Karar no: 2009/257
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün davacı-karşılık davalı (kadın) tarafından tazminatlar yönünden, davalı-karşılık davacı (koca) tarafından da tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün duruşmalı temyiz eden A. G. G. vekili Av. ..ve karşı taraf temyiz eden B. G. vekili Av. ... geldi. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusur bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davacı-davalı (kadın) yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı orantısız ve çoktur. Daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
3-Davanın ve karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına dair 6.2.2007 tarihli ilk hükümle, davacı-davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmiş, hükmün boşanmaya ilişkin bölümü tarafların ilk temyizlerinin şumülü dışında bırakılmak suretiyle kesinleşmiştir. Boşanma davası içinde talep edilen Türk Medeni Kanununun 174/1. ve 2. maddesi kapsamındaki tazminat istekleri boşanmanın fer’isi olup, harca tabi olmadığı gibi bu isteklerin kabul veya reddi vekalet ücretini de gerektirmez. Boşanma ile ilgili vekalet ücreti takdir edilmiş olduğu gözetilmeksizin bozmadan sonra davacı-karşılık davalı (kadın) yararına yeniden vekalet ücreti takdir edilmesi doğru bulunmamıştır.
4-Davacı-karşı davalı tazminatlar için yasal faize hükmedilmesini de talep etmiştir. Faiz isteğiyle ilgili olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olması da isabetsizdir.
SONUÇ. Hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı (koca) yararına, 4. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı (kadın) yararına BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 29.09.2009 (Salı)