Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2510 Esas 2019/3070 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2510
Karar No: 2019/3070
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2510 Esas 2019/3070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"a hakaret\" ve \"e yaralama\" suçlarından verilen cezalara yapılan temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, \"e hakaret\" suçundan ceza vermekten vazgeçilmesine yönelik yapılan kararın kanunlarda öngörülmeyen bir şekilde verilmesi nedeniyle hüküm bozuldu. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-c maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. ve 321. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/2510 E. , 2019/3070 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza vermekten vazgeçilmesi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında ..."ı yaralama eyleminden cezalandırılması için kamu davası açılmasına karşın bir hüküm kurulmamış ise de; zaman aşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık hakkında ..."a hakaret ve ..."e yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükümler kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında..."e hakaret eyleminden ceza vermekten vazgeçilmesi hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Karşılıklı hakaret nedeni ile 5271 sayılı CMK"nin 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde anılan Kanun maddesinde öngörülmeyen bir karar türüyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresi çıkartılarak yerine “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.