K A R A R

            Davacı             : K.H.

            Sanık               : S. K.

           OLAY             : Siirt/Baykan İlçe Jandarma Komutanlığı emrinde görevli sanık J.Er S. K.’ın, 1.7.2014 günü saat 20:45 sıralarında, yemekhane arka bahçesinde aynı Komutanlık emrinde görevli J.Er M. Y.’un yanlışlıkla  2,5 litrelik kola şişesinde bulunan kolayı üzerine dökmesi ve bu nedenle kendisinden özür dilemesi üzerine,  sanığın da merdivenlerde M. Y.’un  başından  aşağı su döktüğü, bunun üzerine M. Y.’un sanığın kafasını kolu ile sıkıştırıp sıkarak vurduğu, bu sırada sanığın da M. Y.’a yumruk ile vurduğu, M. Y.’un şikayetçi olduğu ve uzlaşmak istemediği, sanığın ise şikayetçi olmadığının  anlaşıldığı açıklanarak, sanık S. K.’ın  “kasten yaralama” suçunu işlediği ileri sürülerek,  eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun  86/1.  maddesi uyarınca  cezalandırılması istemiyle Komutan Yardımcılığı ve Birleştirilmiş Hava Harekat Merkezleri Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 24.11.2014 gün ve E:2014/622, K:2014/657 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

            KOMUTAN YARDIMCILIĞI VE BİRLEŞTİRİLMİŞ HAVA HAREKAT MERKEZLERİ KOMUTANLIĞI ASKER MAHKEMESİ: 5.3.2015 gün ve E:2014/992, K:2015/129 sayıyla; sanığın yargılama aşamasında terhis olması sebebiyle “asker kişi” vasfını kaybettiği ve böylece Türk Silahlı Kuvvetleri  ile ilişiğinin kalmadığı, sanığa yüklenen  “kasten yaralama”  suçunun askeri bir suç olmadığı, atıf yoluyla askeri suç haline getirilen suçlardan olmadığı, askeri bir suça bağlı olarak da işlenmediği, bu nedenlerle  atılı suçtan sanığı yargılama görevinin  adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Baykan Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

            BAYKAN ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 18.8.2015 gün ve E:2015/188, K:2015/123 sayıyla; olay tarihinde mağdur ve sanığın asker oldukları, 353 sayılı Kanun’un 9. maddesinde de belirtildiği üzere asker kişiler aleyhine işlenen suçlar bakımından askeri mahkemelerin görevli olduğu, ayrıca dosyada, askeri mahkemece esasa geçildiği, mağdur ve sanıkların savunma ve  beyanlarının  alındığı,  tanıkların dinlendiği anlaşılmış olup karar safahatına ulaşılmış olduğu değerlendirildiğinde,  askeri mahkemenin vermiş olduğu görevsizlik kararının usul ve yasaya aykırı olduğu açıklanarak, sanığı  yargılama görevinin askeri  yargı  yerine  ait  olduğu gerekçesiyle  Siirt  Ağır Ceza Mahkemesine  itiraz yolu açık olmak üzere görevsizlik  kararı vermiş,  dava dosyası, kendisine gelmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Nuri NECİPOĞLU’nun Başkanlığında, Üyeler; Şuayip ŞEN, Kenan YUMUŞAK, Osman ATALAY, Yusuf Tamer ÇETİN, Mehmet AVCIOĞLU ve Sevilay TEMİZYÜREK BATIR’ın katılımlarıyla yapılan 9.5.2016 günlü toplantısında, Raportör-Hâkim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Halil İbrahim ÇİFTÇİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Veli ÇALIŞKAN’ın, başvurunun reddine ilişkin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının itiraz yolu açık olmak üzere verildiği anlaşılmıştır.

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi ikinci fıkrasında, “Kararlarda, başvurulabilecek  kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” denilmiş, 223. maddesinin onuncu fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır”  düzenlemesi yer almış, 232. maddesinin altıncı fıkrasında ise, “Hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir” hükmüne yer verilmiştir.

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’un “Olumsuz görev uyuşmazlığı” başlığı altında düzenlenen 14. maddesinde, “Olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun  ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekir” denilmektedir.

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Yasa’nın 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu’nun  223. maddesinin onuncu fıkrası hükmü uyarınca yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, başvuracağı kanun yolu, süresi, mercii yasaya uygun olarak gösterilmeyen kararın kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. Bu nedenle, sanığa yukarıda açıklanan haklarını belirtir nitelikte tebligat yapılarak temyiz süresinin beklenmesi, görevsizlik kararı kesinleştikten sonra dosyanın Mahkememize gönderilmesi gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, Baykan Asliye  Ceza Mahkemesi"nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar  verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 9.5.2016 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.