Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/9994 Esas 2013/9779 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9994
Karar No: 2013/9779
Karar Tarihi: 03.04.2013

Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/9994 Esas 2013/9779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir elektrik hırsızlığı davası sonucunda, sanık zararı tazmin ettiği için beraat etti. Ancak, kanunen ceza verilmesi gerektiği halde ceza verilmediği için karar temyiz edildi ve yargılama yeniden yapılmadı. Bu durumda, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi uyarınca, ceza verilmesi gerektiği halde ceza verilmediği için hükümsüzlük kararı verildi. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyledir: 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/9994 E. , 2013/9779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik hırsızlığı
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 03.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.