Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/4106 Esas 2016/8586 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4106
Karar No: 2016/8586
Karar Tarihi: 14.11.2016

Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/4106 Esas 2016/8586 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararın Yüksek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozma talebiyle Yargıtay'a gönderilmesi sonucu, Yargıtay 15. Ceza Dairesi suça sürüklenen çocuk hakkında verilen kararın bozulması gerektiği yönünde karar verdi. Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından daha önce verilen kararın da dikkate alındığı belirtilen yazıda, suça sürüklenen çocuğun hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden mahkumiyetine karar verilmesinin isabetli olmadığı vurgulanmaktadır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 31/3, 62 ve 52/2. maddeleri.
- 5271 Sayılı CMK'nun 309. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2016/4106 E. , 2016/8586 K.

"İçtihat Metni"

Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 31/3, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.320,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair.... Çocuk Mahkemesinin 05/12/2013 tarihli ve 2011/568 esas, 2013/1190 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26.09.2016 gün ve 94660652-105-42-8959-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2016 gün ve 2016/367762 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Suça sürüklenen çocuk hakkında aynı kararla birlikte hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 16/05/2016 tarihli ve 2015/5807 esas 2016/8998 sayılı ilamında belirtildiği üzere suça sürüklenen çocuğun tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmediğini beyan etmesi karşısında, atılı suçu işlediğine ilişkin; hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 4. maddesinde yer alan “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır” hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada suça sürüklenen çocuk hakkında Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 16.05.2016 tarih ve 2015/5807-2016/8998 sayılı kararıyla temyiz isteminin reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek (13.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye TEVDİİNE, 14.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.