Yargıtay - Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11468 Esas 2019/3862 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11468
Karar No: 2019/3862
Karar Tarihi: 13.03.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11468 Esas 2019/3862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olmuştur. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz yolu açık olduğundan temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Hırsızlık suçundan verilen kararda ise uyulması gereken kanun maddeleri ve hak yoksunluklarına ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınmıştır. Ancak gece vaktinde işlenen suçun tespiti konusunda çelişki bulunması nedeniyle sanığın cezası yanlış hesaplanmıştır. Sonuçta, sanık hükümleri temyiz etmiş ve hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53. ve 143. maddeleri uyarınca hak yoksunlukları ve artırımlar söz konusudur.

13. Ceza Dairesi 2018/11468 E. , 2019/3862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I.Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II.Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Olay mahallinde, güneşin yaz saati ile birlikte hesaplandığında saat 19:40"da battığı, TCK’nın 6/1-e maddesi uyarınca gece vaktinin ise saat 20:40"da başladığı anlaşılmakla, olay yakalama tutanağında kolluk güçlerine hırsızlık ihbarının 20:20 sıralarında yapıldığı, sanığın ise 21:00 sıralarında eylemi gerçekleştirdiğine yönelik beyanları karşısında çelişki giderilmeden atılı suçun gece vakti işlendiğinin kabul edilmesi için delillerin neler olduğu açıklanmadan, sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesine göre artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayin edilen cezadan TCK"nın 35/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapıldığı sırada 3 yıl 9 ay yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 8 ay hapis cezasına, TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada 2 yıl 13 ay 15 gün yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 12 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.