Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/4891 Esas 2016/8576 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : A- Sanık ... hakkında; Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan beraat
B- Sanık ... hakkında;TCK"nın 155/2, 62/1, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’ün mahkumiyetine ilişkin hüküm ile suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık ...’ın beraatine ilişkin hüküm katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan ...’ün katılan şirkette çalıştığı dönemde diğer çalışanlara dağıtılmak üzere kendisine tevdi edilen ve benzin almakta kullanılan kartı kendisinde alıkoyarak, ticari taksicilik yapan diğer sanık ..."a yakıt almak üzere verdiği, sanıklardan ..."ın da suç eşyasını bildiği halde söz konusu kartı kullandığının iddia edildiği olayda;
1)Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak suçundan zamanaşımı süresince bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, kullanılan kartın bir suçun işlenmesi ile elde edildiğini bildiği hususunda cezalandırılmasına yeterli delil elde edilemediği gerekçesi ile mahkemenin beraate ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin sanığın beraatine ilişkin ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; sanığın, eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümde öngörülen hapis cezasında uygulanan TCK"nın 62. maddesinin adli para cezasına tatbik olunmaması nedeniyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına TCK 62. maddesinin uygulandığı maddede "10 ay hapis cezası" ibaresinin yanına "4 gün adli para cezası" ibaresinin eklenmesine ve "100 TL" adli para cezası ibaresinin çıkarılarak yerine “80 TL” adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.