MAHKEMESİ : Isparta İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2013
NUMARASI : 2010/92-2013/19

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre  davalılardan SGK, M.. Ç.. ve H.Telek. Bil.Otel Tur. Tic. Ltd.Şti"nin tüm, davacının  sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı işverene ait işyerinde 01.10.2003-01.02.2005; 01.05.2007- 01.08.2007 ve 31.05.2008-14.06.2008 tarihleri arasında hizmet akdi ile çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, dava tarihi olan 04.03.2010 tarihi itibariyle 01.10.2003-01.02.2005 tarihleri arasındaki dönem yönünden hak düşürücü süre geçtiğinden istemin reddine; SGK"na bildirilmeyen çalışmalarından 02.05.2007-31.07.2007 tarihleri arasında davalı M.. Ç.."a ait King Otel işyerinde, 01.06.2008-13.06.2008 tarihleri arasında davalı H. Telek. Bil.Otel Tur. Tic. Ltd.Şti"ne K.Otel"e ait işyerinde sürekli ve kesintisiz olarak çalışmış olduğunun tespitine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine, davalı S.. B.. hakkında açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 4-a bendi kapsamındaki sigortalılara ilişkin olduğu ancak, geçiş hükümlerini içeren aynı Yasa’nın Geçici 7. maddesi hükmünde “bu Kanun’un yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanun’un geçici 20. maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler.” hükmü ve genel olarak yasaların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesidir. Anılan maddede, yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalıların
çalıştıklarını hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür.
Somut olayda, davacının 01.02.2005-01.05.2007 tarihleri arasındaki çalışmalarının davalı M.. Ç.."a ait Otel K. işyerinden, 01.08.2007 -31.05.2008 tarihleri arasındaki çalışmalarının davalı işveren H. T.. Bilgisayar Otel Tur. Tic. Ltd. Şti tarafından SGK"na bildirildiği görülmektedir. Kuruma bildirilmeyen, dava konusu 01.10.2003-01.02.2005 tarihleri arasında kalan devrede aralıksız çalışma olgusunun kanıtlanmış olması halinde, 01.02.2005 tarihli işe giriş bildirgesi hak düşürücü süreyi keseceğinden, hak düşürücü sürenin geçtiğinden söz edilemez. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 26.02.2003 gün ve 2003/21-44-98; 23.06.2004 gün ve 2004/21-369-371 ve 27.02.2008 gün ve 2008/21-163-207, 18.06.2008 gün ve 2008/21-429-437 sayılı Kararlarında da bu hususlara değinilmiştir.
Yapılacak iş, reddedilen 01.10.2003-01.02.2005 tarihleri arasında kalan hizmet süresi için de işin esasına girilerek, bordro tanıklarını yeniden dinleyerek, gerek görüldüğü takdirde Kurumdan sorulmak suretiyle veya zabıta araştırması ile tespit edilecek komşu işyerlerinde benzer işi yapan işlerle uğraşan işverenler veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş çalışanların beyanlarına başvurarak, davacının 01.10.2003 tarihinde başlayan çalışmasının 01.02.2005 tarihine kadar kesintisiz olarak devam edip etmediğini açıklığa kavuşturduktan sonra, çalışma kesintiye uğramamış ise davaya konu hizmet süresi için hak düşürücü süre geçmediğinden davanın bu dönem yönünden de kabulüne, aksi halde şimdiki gibi reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araşırma ve inceleme ile karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden H.Telekom Bil. Otel Tur.Tic.Ltd.Şti. ve M.. Ç.."a yükletilmesine, 27.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.