Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/13317 Esas 2019/2040 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Olağanüstü bir kanun yolu olan yargılamanın yenilenmesi CMK’nın 311 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Buna göre, yargılamanın yenilenmesi istemi sebepleriyle birlikte kararı veren mahkemeye sunulduktan sonra mahkemece ilk olarak talebin kabule değer olup olmadığına duruşma yapılmaksızın karar verilecek, talep Kanunda belirtilen şekilde yapılmamış veya yargılamanın yenilenmesini gerektiren hiçbir neden gösterilmemiş veya bunu doğrulayan deliller açıklanmamış ise istem kabule değer görülmeyerek reddedilecek, talebin kabule değer görülmesi halindeyse, mahkemece deliller toplandıktan sonra Cumhuriyet Savcısı ile ilgilinin de görüş ve düşünceleri alınacak, talepte ileri sürülen iddialar yeterli derecede doğrulanmaz ya da belirtilen nedenlerin önceden verilip kesinleşen hükme bir etkisi olmadığı anlaşılırsa istem esassız olması nedeniyle duruşma yapılmaksızın reddedilecek aksi halde mahkeme yargılamanın yenilenmesine ve duruşma açılmasına karar verecek, bu kararlar da itiraz yasa yoluna tabi olacaktır. Yargılamanın yenilenmesine karar verildikten sonra ise yapılacak duruşma sonunda mahkeme önceki hükmün onaylanmasına veya hükmün iptaliyle dava hakkında yeniden hüküm kurulmasına karar verebilecektir.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında dosya incelendiğinde, hükümlü müdafisinin yargılanmanın yenilenmesi talebinden sonra mahkemece 31/01/2014 tarihli ek karar ile talebin kabulüne karar verilerek, hükümlünün cezai ehliyetinin olup olmadığına dair delil araştırması yapıldığı, bu amaçla hükümlü hakkında rapor alındığı ve raporda hükümlünün cezai ehliyetinin tam olduğunun belirtilmesi nedeniyle de 04/03/2016 tarihli ek kararla isnad edilen suçlardan dolayı yeniden mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın hükümlü müdafisi tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece talebin kabule değer görülüp delil araştırması yapılması ve hükümlünün cezai ehliyetinin tam olduğunun anlaşılmasından sonra CMK’nın 321/1. maddesine göre istemin reddine karar verilmesi gerekirken mahkumiyete dair karar verilmiş ise de, bu durumun verilen kararın CMK’nın 321/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olduğu gerçeğini değiştirmeyeceği ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldığından, hükümlü ... müdafisinin temyiz davası isteği hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, 23/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.