Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1953 Esas 2019/3917 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1953
Karar No: 2019/3917

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1953 Esas 2019/3917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, satın aldığı bağımsız bölümde ikamet ettiği apartmanın çatısında bulunan baz istasyonunun sökülmesini talep etti. Mahkeme davayı kabul etti. Ancak, kararda yanılgı sonucu hüküm fıkrasında alınması gereken karar harcının eksik belirtilmesi ve vekalet ücreti gibi detaylar yer almamıştır. Bu nedenle karar düzeltildi ve karar ONANDI. Detaylı bilgi için, 6100 sayılı HMK'nın 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. maddesi ve HUMK'nın 438. maddesine bakınız.

20. Hukuk Dairesi 2019/1953 E. , 2019/3917 K.

"İçtihat Metni"

......
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkili olan davacı ..."ın, davaya konu "......" adresindeki bağımsız bölümü 25/12/2013 tarihinde satın aldığını ve dairede ikamet etmeye başladığını, apartmanın çatısının 07/12/1999 tarihli sözleşme ile kiraya verildiğini, daha sonra 07/12/2014 tarihli kira sözleşmesi ile davalı .......devredildiğini, bu sözleşmenin yapılması için tüm kat maliklerinin oy birliği ile aldığı kararın olmadığını, 01/08/2014 tarihli kat malikleri genel kurulunda baz istasyonu sözleşmesinin uzatılmaması ve sökülmesi yönünde karar alındığını, bu kararın süresinde davalıya tebliğ edilemediğinden tahliye davası açılamadığını, baz istasyonunun apartman sakinleri arasında huzursuzluğa ve rahatsızlığa sebebiyet verdiğini beyan ederek, davaya konu apartmanın çatısındaki baz istasyonunun sökülerek kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir-
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklanan ve konusu doğrudan para alacağı olmayan davaların niteliği gereği maktu harç ve maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 2. bendindeki “...Harçlar tarifesi uyarınca alınması gerekli 1.595,83 TL ilam harcından peşin alınan 27,70 TL"nin mahsubu ile eksik 1.568,13 TL...” ibaresinin çıkartılarak yerine “Alınması gerekli 29,20TL karar harcından peşin yatırılan 27.70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.50 TL” ibaresinin eklenmesi, 3. bendindeki “ 2.803,40 TL” ibaresinin çıkartılarak yerine “900,00 TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle, 6100 sayılı HMK"ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK"nın 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/06/2019 günü oy birliği ile karar verildi.