Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3852 Esas 2020/5614 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3852
Karar No: 2020/5614

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3852 Esas 2020/5614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi'ne sunulan boşanma davası sonunda, davacı kadının talebi kabul edilerek tarafların boşanmalarına ve ferilerine hükmedilmiştir. Dava erkek tarafından temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. İlgili mahkeme, erkeğin nafakaya yönelik temyiz dilekçesinin reddine, diğer temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Boşanma Davalarında Uygulanacak Hukuk, Türk Medeni Kanunu, Medeni Usul Hukuku.

2. Hukuk Dairesi 2020/3852 E. , 2020/5614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Kadın tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda mahkemece davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve ferilerine hükmedilmiştir. Verilen karar, erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve vekalet ücreti ile yargılama giderleri yönünden istinaf edilmiş, bölge adliye mahkemesince erkeğin itirazları esastan reddedilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Bu itibarla erkeğin; nafakaya yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple nafakaya yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.11.2020 (Çrş.)