MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dilekçesinde;... 18. İş Mahkemesinin 2013/774 esas sayılı dava dosyası ile birleştirilmesine, fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla 5.688,33 TL avans alacağının (iş akdinin feshi nedeniyle yapılan tazminat ödemesinden kesilmekle fark tazminat alacağının) davacının tazminat alacağından kesilme tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep etmiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Ankara 18. İş Mahkemesinin 2013/774 E. Sayılı dosyasının halen derdest olduğu Hukuk Muhakemeleri Kanunu 166/4 maddesi uyarınca gerek taraf, gerek delil, gerekse davada verilecek hükmün ilk davada verilecek hükmün sonucuna bağlı olması yönünden hukuki irtibat mevcut olduğundan Hukuk Muhakemeleri Kanunu 166/4 maddesi uyarınca bu davanın Ankara 18. İş Mahkemesinin 2013/774 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dava; iş akdinin feshi nedeniyle yapılan tazminat ödemesinden kesilen avans talebi istemine; uyuşmazlık ise talepler hakkındaki iki davanın birleştirilip birleştirilemeyeceğine ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 168. maddesi hükmü " Aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme ve ayırma hususundaki ilk derece mahkemesi kararlarına karşı istinaf yoluna; bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise temyiz yoluna, ancak hükümle birlikte gidilebilir. Şu kadar ki, bu husus tek başına, bölge adliye mahkemesinde hükmün kaldırılarak esastan incelenme; Yargıtayda ise bozma sebebi teşkil etmez" şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 14.02.1992 gün ve 3/2 sayılı İçtihadı Birleştire Kararına göre aynı yargı çevresi içerisinde kurulmuş bulunan aynı düzeyde (görev yapan) birden fazla mahkemenin, davaların birleştirilmesi açısından aynı mahkeme sayılacaklarına karar verilmesi nedeniyle dava dosyalarının birleştirilmesine dair 19.07.2016 tarihli kararı ancak esas hükümle birlikte temyiz edilebileceğinden davalı vekilinin temyizi mümkün olmayan karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.