Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/4816 Esas 2015/6621 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4816
Karar No: 2015/6621
Karar Tarihi: 06.10.2015

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/4816 Esas 2015/6621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 17. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, karşılıklı hakaret nedeniyle doğrudan ceza verilmediği için hapis cezası tayini yapıldıktan sonra ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilerek yapılan itirazı kabul eden Mahkeme, hüküm fıkrasındaki ceza verilmesine ilişkin kısımların hükümlerden çıkarılmasına karar verdi. Kararda TCK'nın 129/3. maddesi, 125/1. maddesi ve 62. maddelerine atıfta bulunuldu.

18. Ceza Dairesi 2015/4816 E. , 2015/6621 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2013/216539
MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) Anadolu 17. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2011/788 (E) ve 2013/181 (K)
SUÇ : Hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi halinde, TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hapis cezası tayin edildikten sonra ceza verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve katılan sanık P.. A.."nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “katılan sanıklar ve sanık hakkında hakaret suçlarından kurulan hüküm fıkrasındaki TCK’nın 125/1, 62. maddeleri gereğince ceza verilmesine ilişkin kısımların hükümlerden çıkarılması” biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 06/10/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.