Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/8460 Esas 2022/12005 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB - 2021/30371

İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 297/1 ve 35. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2019 tarihli ve 2017/972 esas, 2019/34 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
1- Dosya kapsamına göre, şüphelinin Antalya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna tesliminin yapıldığı esnada üzerinde uyuşturucu ve uyarı madde bulunması şeklinde gerçekleşen olaya ilişkin Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonunda ayırma kararı verilerek, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2017 tarihli ve 2017/81788 soruşturma, 2017/20079 Esas, 2017/15813 sayılı iddianamesi ile infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan ve Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 04/01/2019 tarihli ve 2017/91587 soruşturma, 2019/491 Esas, 2019/430 sayılı iddianamesi ile kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak suçundan olmak üzere ayrı ayrı kamu davası açıldığı, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı bulundurmak suçundan yapılan yargılama sonucunda Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2019 tarihli ve 2019/20 Esas, 2019/393 sayılı kararıyla 1 yıl 8 ay cezalandırılmasına karar verilmesini müteakip, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 17.06.2020 tarihli 2019/1757 Esas, 2020/709 sayılı Kararı ile bozulmasını takiben davanın Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/272 Esasına kaydedildiği ve halen derdest bulunduğu, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan açılan kamu davası sonucunda ise Antalya 4. Asliye Mahkemesinin 23.01.2019 tarihli ve 2017/972 Esas, 2019/34 sayılı kararıyla sanığın mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun'un 44. maddesinde "İşlediği bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır" şeklindeki düzenlemeye nazaran, her iki davanın birleştirilerek sanığın hukukî durumunun tayin ve tespiti gerekirken, ayrı ayrı yargılama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulmasında,
2- Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 15.12.2020 tarihli ve 2019/12580 Esas, 2020/19596 Karar sayılı ilamında da "Başka suçtan tutuklanarak Ankara Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'na alınması sırasında sanığın üzerinde yapılan aramada uyuşturucu madde ele geçmesi karşısında; hiç kimsenin kendisini suçlayan bir beyanda bulunmaya veya bu yolla delil göstermeye zorlanamayacağına ilişkin Anayasa'nın 38/5. maddesine göre sanıktan üzerinde uyuşturucu madde bulunduğunu bilse dahi bu durumu anlatarak suçunu ikrar etmesinin beklenemeyeceği dikkate alındığında, cezaevine rızası haricinde ve görevlilerin gözetim ve denetiminde alınan sanığın üzerinde bulunan uyuşturucu maddeyi bilinçli olarak ve cezaevine sokma saikiyle görevlilere teslim etmediği şeklinde bir sonuca varılamayacağı; ceza hukukunun temel prensiplerinden olan şüpheden sanık yararlanır ilkesi de nazara alındığında eyleminin TCK.nın 191. maddesinde tanımlanan, kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,...BOZULMASINA" şeklinde belirtildiği üzere 06/11/2018 tarihinde infaz kurumuna giriş işlemleri sırasında üzerinde uyuşturucu madde ele geçirilen sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun'un 191. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.02.2021 gün ve 2020-11695 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.03.2021 gün ve KYB-2021/30371 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-) Dosya kapsamına göre, hükümlü ...'nin Antalya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna tesliminin yapıldığı esnada üzerinde uyuşturucu ve uyarı madde bulunması şeklinde gerçekleşen olaya ilişkin Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonunda ayırma kararı verilerek, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2017 tarihli ve 2017/81788 soruşturma, 2017/20079 Esas, 2017/15813 sayılı iddianamesi ile infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan ve Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 04.01.2019 tarihli ve 2017/91587 soruşturma, 2019/491 Esas, 2019/430 sayılı iddianamesi ile kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak suçundan olmak üzere ayrı ayrı kamu davası açıldığı, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı bulundurmak suçundan yapılan yargılama sonucunda Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2019 tarihli ve 2019/20 Esas, 2019/393 sayılı kararıyla 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesini müteakip, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 17.06.2020 tarihli 2019/1757 Esas, 2020/709 sayılı kararı ile "TCK'nın 297/1. maddesinde düzenlenen ceza evine uyuşturucu madde sokmaya teşebbüs etmek suçu ile TCK'nın 191/1. maddesinde düzenlenen kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçlarını oluşturup TCK'nın 44/1. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı gereğince her iki suçtan dolayı uygulama yapılarak sonuç olarak daha ağır olan suçun cezasına göre cezalandırılmasına ve cezasından TCK'nın 297/1-son maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken her iki suçtan dolayı ayrı ayrı yargılamasının yapılarak ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesinin yasaya aykırı olduğu" sebebi ile bozulmasını takiben davanın Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/272 Esasına kaydedildiği ve halen derdest bulunduğu, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan açılan kamu davası sonucunda ise kanun yararına bozma incelemesine konu edilen Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2019 tarihli ve 2017/972 Esas, 2019/34 sayılı kararıyla hükümlünün mahkumiyetine karar verildiği ve kararın istinaf edilmeden kesinleştiği anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun'un 44. maddesi ve 297/1-son maddeleri birlikte gözetildiğinde her iki davanın birleştirilerek hükümlünün hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken ayrı ayrı yargılama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-) Başka suçtan tutuklanarak cezaevine getirilen hükümlünün, cezaevine tesliminde yapılan üst aramasında uyuşturucu ihtiva ettiği anlaşılan toz halindeki maddenin ele geçirilmesi şeklindeki olayda; hiç kimsenin kendisini suçlayan bir beyanda bulunmaya veya bu yolda delil göstermeye zorlanamayacağına ilişkin Anayasanın 38/5. maddesine göre hükümlüden, üzerinde uyuşturucu bulunduğunu söyleyerek suçunu ikrar etmesinin beklenemeyeceği dikkate alındığında tutuklama sırasında üzerinde bulunan uyuşturucuyu bilinçli olarak ve cezaevine sokma saikiyle görevlilere teslim etmediği şeklinde bir sonuca varılamayacağı; ceza hukukunun temel prensiplerinden olan "şüpheden sanık yararlanır" ilkesi de nazara alındığında, hükümlünün eyleminin TCK.nın 191. maddesinde tanımlanan kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2019 tarihli ve 2017/97 Esas, 2019/34 sayılı kararının CMK.nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahkemesince yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi