Silahlı terör örgütüne yardım etme - Öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6745 Esas 2020/4278 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6745
Karar No: 2020/4278
Karar Tarihi: 22.09.2020

Silahlı terör örgütüne yardım etme - Öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6745 Esas 2020/4278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/6745 E. ve 2020/4278 K. sayılı karara göre, sanıklar silahlı terör örgütüne yardım etmek ve öldürmeye teşebbüs suçlarından mahkum edildi. Sanıklardan biri iki kez TCK'nın 302/2 maddesi yollamasıyla mahkum edilirken, diğer sanıklar da TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri yollamasıyla mahkum edildi. Anayasa Mahkemesinin kararına göre, TCK'nın 53. maddesi infaz aşamasında gözetilmelidir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 302/2, 82/1-c, 35/2, 62/1, 53, 63 maddeleri ve 220/7, 314/2 maddeleri ile 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 326/4 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/6745 E. , 2020/4278 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme, Öldürmeye teşebbüs
Hüküm : 1- Sanık ..."nın iki kez ayrı ayrı TCK"nın 302/2 maddesi yollamasıyla 82/1-c, 35/2, 62/1, 53, 63, 1412 sayılı CMUK"nın 326/4 maddeleri gereğince mahkumiyet,
2- Sanık ..."nın TCK"nın 220/7 ve 314/3 maddesi yollamasıyla 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 220/7, 53, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet,
3- Sanık ..."in TCK"nın 220/7 ve 314/3 maddesi yollamasıyla 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 220/7, 62/1, 53, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklar Cahit ve Hakan hakkında belirlenen temel cezanın önce 5237 sayılı TCK’nın 220/7. maddesi gereğince indirilmesi, akabinde 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, netice ceza değişmediğinden sonuca etkili görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.