Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3741 Esas 2020/5600 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3741
Karar No: 2020/5600

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3741 Esas 2020/5600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davası sonucunda, kadın tarafından tazminatlar, nafakalar ve ziynet alacağı davası açılmış, erkek tarafından ise kadının kabul edilen davası, kusur belirlemesi ve reddedilen talepleri ile ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmiştir. Kararda, ziynet alacağının miktarının 22.262,34 TL olduğu ve kesinlik sınırının aşılmadığı belirtilerek temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmiştir. Diğer temyiz itirazlarının yerinde olmadığı ve kanuna uygun olduğu tespit edilerek hüküm onanmıştır. Kararda Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi de belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/3741 E. , 2020/5600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarları ile ziynet alacağı davası yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının kabul edilen davası, kusur belirlemesi, reddedilen talepleri ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçelerinin incelenmesinde;
Ziynet alacağının miktarı 22.262,34 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 72.070,00 TL"yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, tarafların ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçelerinin REDDİNE, tarafların temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.11.2020 (Çrş.)