Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkûmiyet,

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık ..."nin mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın idaresindeki kamyoneti ile meskun mahalde, gündüz vakti, geçiş önceliğine uymaksızın kontrolsüzce kavşağa giriş yaptığı sırada, sağındaki yoldan kavşağa giriş yapan sanık ..."ın sevk ve idaresindeki otomobil ile kavşak içerisinde çarpışması sonucu katılanların yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği anlaşılmakla, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ve tali kusurlu olan sanıkla eşit ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.