Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/3596 Esas 2015/9126 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3596
Karar No: 2015/9126
Karar Tarihi: 11.05.2015

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/3596 Esas 2015/9126 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/3596 E.  ,  2015/9126 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : İş Mahkemesi

    Dava, yersiz ödenen tedavi giderlerinin tahsili istemine ilişkindir.

    Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

    Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

    1-Davacı vekilinin temyiz talebi yönünden;

    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL. olarak değiştirmiştir.

    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.

    İnceleme konusu davada, ret edilen ve temyiz denetimine konu olan tutar 298,00 TL. olup, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksızdır.

    O halde, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddine;

    2-Davaya konu somut olayda, Kurumca, davacıya 23.05.2008 tarihli borçlanma talebi ve 21.10.2008 tarihinde borçlanma tutarını ödemesi sonucu, 01.11.2008 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsis edilmiş, devam eden vergi kaydı nedeni ile 1479 sayılı Yasa kapsamında yurt içinde çalıştığı tespit edilerek, aylığı durdurularak, ödenen aylıklar ile aylık aldığı dönemdeki tedavi giderleri borç kaydedilmiş, eldeki davada Kurumca yersiz ödenen tedavi giderlerinin tahsili talep edilmiştir.

    Kurumun yaşlılık aylığının iptali işlemine karşı, dosyamızın davalısı tarafından Kurum işleminin iptali istemli açılan davada verilen ve Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen kararda davalıya 01.08.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisine karar verildiği anlaşılmaktadır.

    Bu halde, 01.11.2008-01.08.2009 tarihleri arasında davacı hakkında Kurumca yapılan tedavi gideri tutarları Kurumdan sorularak, varılacak sonuca göre yersiz ödenen tedavi bedelleri belirlenerek karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma sonucu, hangi ilkelere göre yapıldığı anlaşılamayan hesaplamaya dayalı, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

    O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.