21. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/11606 Karar No: 2014/15314 Karar Tarihi: 26.06.2014
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/11606 Esas 2014/15314 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın konusu, davacının işverenin işyerinde 10-20 Kasım 2011 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemidir. Mahkeme, davacının çalıştığını kabul etmiştir. Ancak, bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir ve davacının ücretsiz çalışması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan kamu kuruluşlarındaki çalışmaların resmi kayıtlara geçirilmesi gerekir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacı adına işyeri tarafından 24.4.1985 tarihinden itibaren her yıl düzenli olarak 1996 yılına kadar kısmi bildirim yapıldığı, 2006 yılında tekrar girişi yapılarak 2006-2011 yılları arasında da belirli sürelerde hizmet bildiriminde bulunulduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, davacının isteği kabul edilmedi. Kanun maddeleri olarak 506 sayılı Yasanın 79/10 ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/8 maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemesine rağmen, davaların niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği için özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiğinin Yargıtay'ın ve Dairenin yerleşik içtihadı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, Kamu kurumu olan davalı işyerinde çalışmaların belgeye dayanması gerektiği ve Kamu Kurumu niteliğindeki davalıya ait belgelerin
21. Hukuk Dairesi 2013/11606 E. , 2014/15314 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sivas İş Mahkemesi TARİHİ : 01/04/2013 NUMARASI : 2012/76-2013/183
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 10/11/2011-20/11/2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 10.11.2011 ile 20.11.2011 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının 10.11.2011 ile 20.11.2011 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı kabul edilmiş ise de varılan bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Öte yandan, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Davacının ücretsiz çalışması hayatın olağan akışına aykırı, kamu kuruluşundaki çalışmaların resmi kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Dosayadaki kayıt ve belgelerden; Davacı adına davalı işyeri tarafından 24.4.1985 tarihinden itibaren her yıl düzenli olarak 1996 yılına kadar kısmi bildirimde bulunulduğu ve 2006 yılında tekrar girişi yapılarak 2006 yılında 22 gün, 2007 yılında 37 gün, 2008 yılında 201 gün, 2009 yılında 163 gün, 2010 yılında 129 gün, 2011 yılında 299 gün hizmet bildiriminde bulunulduğu, işyerinden 10.11.2011 tarihinde işten ayrılış bildirgesinin verildiği, davalı işyeri tarafından davalı ile aynı dönemde çalışan kişilerin isimlerinin bildirildiği ve bu tanıkların davacının çalışmasını doğruladığı, davalı işyeri TCDD bakım atölyesinin yazısından 2011/11. ayında davacının çalışmasının bulunmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, Kamu kurumu olan davalı işyerinde çalışmaların belgeye dayanması asıl olup, Kamu Kurumu niteliğindeki davalıya ait belgelerin resmi nitelikte olduğu gözetilerek imzalı ücret tediye bordrolarında bellirtilen süreler haricinde tespit kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden T.. M.."ne iadesine, 26.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.