Davacı ... vekili Av. ... ile davalı ... Gayrimenkul İş Koop vekili Av. ... arasındaki alacak davası hakkında Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nden davanın reddine yönelik olarak verilen 2016/427 esas, 2017/553 karar sayılı ve 13.06.2017 tarihli hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2019/1525 esas, 2019/1425 karar sayılı ve 26.09.2019 tarihli, davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine yönelik kararın süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Yerel mahkemece verilen 13.06.2017 tarihli karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinin sonuç kısmında “...şimdilik 10.000 TL ve 1.800 TL KDV’si olmak üzere toplam 11.800 TL’nin, asıl alacağa 26.02.2016 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline” karar verilmesini talep etmiş olup, 01.06.2017 havale tarihli ıslah dilekçesiyle ise dava dilekçesinin sonuç kısmını “fazlaya dair haklarımız saklı kalmak kaydıyla, sözleşmeyi ihlalden kaynaklanan alacaktan şimdilik 10.000 TL ve 1.800 TL KDV olmak üzere toplam 11.800 TL’nin 26.02.2016 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, olmadığında, fazlaya dair haklarımız saklı kalmak kaydıyla, davacının uğradığı zarar nedeniyle şimdilik 10.000 TL’nin 24.12.2015 haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiliyle davacıya verilmesine” şeklinde ıslah ettiklerini belirtmiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi’nce 26.09.2019 tarihinde davacı aleyhine hükme bağlanan miktar 11.800 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 11.800 TL olması nedeniyle 26.09.2019 tarihli karar kesin niteliktedir.
HUMK döneminde oluşturulan 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. Anılan içtihadı birleştirme kararının HMK döneminde de uygulanması mümkündür.
Ne var ki bu içtihadı birleştirme kararı Yargıtay’a bir mecburiyet getirmemekte, bir seçenek sunmaktadır. Yeni HMK sisteminin sağlıklı bir şekilde yerleşmesi için Dairemizce bu seçeneğin kullanılmamasının uygun olacağı düşünülmüş ve dosyanın davacı vekilinin temyiz isteminin HMK’nın 366/1 ve 346/1 maddeleri uyarınca değerlendirilmesi için Ankara BAM 22. Hukuk Dairesi’ne tetkiksiz iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın gereği için Ankara BAM 22. Hukuk Dairesi’ne TETKİKSİZ İADESİNE, 27/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.