Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/3325 Esas 2014/6617 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3325
Karar No: 2014/6617
Karar Tarihi: 17.03.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/3325 Esas 2014/6617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Ö..A.'nın sevk ve idaresindeki otomobil ile Atatürk Caddesi'nde seyir halindeyken önünde yaya olarak karşıya geçmek isteyen sanık O..O.'nun aniden yola girmesi sonucu müştekinin aracı ile çarpışarak hayati fonksiyonlarının ağır derecede etkilendiği bir trafik kazası meydana gelmiştir. Mahkeme sanığın kusurunun bulunmadığına karar verse de, suçun taksirle yaralama suçu olduğunu ve sanık hakkında TCK'nın 89/1 maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığını belirtmiştir. Ancak müştekinin adli raporunda kırık oluşacak şekilde yaralandığı belirlendiğinden, ek savunma hakkı tanınmadan temel cezada TCK'nın 89/2-b. maddesi gereğince artırım yapılması CMK'nın 226. maddesine muhalefet teşkil ettiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz itirazları kabul edilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanuna aykırı olup, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/1 maddesi (Taksirle yaralama suçu)
- TCK'nın 89/2-b. maddesi (Taksirle yaralama suçu için artırım)
- CMK'nın 226. maddesi (Ek savunma hakkı)
-

12. Ceza Dairesi 2013/3325 E. , 2014/6617 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2011/363669
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 5.(Sultanbeyli 1.) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 01/06/2010
Numarası : 2009/507 - 2010/583
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda kusurunun bulunmadığına ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olay tarihinde, temyize gelmeyen sanık Ö.. A.. sevk ve idaresindeki otomobil ile Atatürk Caddesinde Sultanbeyli"den Samandıra istikametine seyir halindeyken otogar önüne geldiğinde, yaya sanık O.. O.."ın yolun sağından soluna doğru karşıya geçmek için kaplamada bulunması üzerine, otomobil sürücüsünün yayaya çarpmamak için sol şeride geçtiği sırada, karşı yönden kendi şeridinde seyir halinde bulunan müşteki S.. A.."nun aracıyla çarpışmaları sonucunda, müştekinin hayati fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyen kırık oluşacak şekilde yaralandığı olayda; müştekinin olay nedeniyle süresinde şikayeti bulunduğu görülmekle, tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ise de; dosyadaki trafik kazası tespit tutanağının olaya karışan sürücülerin beyanları da alınmak suretiyle düzenlenmesine rağmen, yaya O.. O.."ın olaya karıştığına ilişkin herhangi bir bilgi ve tespit tutanakta yer almadığı gibi, yaya sanığın yola aniden girmek suretiyle olaya etken olacak bir davranışta bulunmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın beraetine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2) Kabule göre de; sanık hakkında taksirle yaralama suçundan TCK"nın 89/1. maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmasına karşın, müştekinin adli raporunda kırık oluşacak şekilde yaralandığı belirlendiğinden, ek savunma hakkı tanınmadan, temel cezada TCK"nın 89/2-b. maddesi gereğince artırım yapılması suretiyle CMK"nın 226. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.